مسیریابی دقیق برای پی بردن به محل تومورهای سرطانی در مراحل اولیه
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۲۹۱۴۲
یک شرکت استارتآپ پزشکی در حال کار روی روشی برای مجبور کردن تومورهای سرطانی به نشان دادن خود در مراحل اولیه و همچنین مسیریابی برای رسیدن به محل دقیق این تومورها است.
به گزارش ایسنا و به نقل از وایرد، در نوامبر ۲۰۱۶، "سیریاک رودینگ"(Cyriac Roeding)، کارآفرین آلمانی-آمریکایی، مشخصات "سم گامبیر"(Sam Gambhir)، پزشک و دانشمند دانشکده پزشکی "دانشگاه استنفورد"(Stanford University) را در یک مجله خواند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رودینگ، بنیانگذار و مدیرعامل سابق اپلیکیشن خرید موسوم به "شاپکیک"(Shopkick)، تحت تأثیر داستان گامبیر قرار گرفت و بلافاصله یک ایمیل برای او ارسال کرد و درخواست ملاقات داد. آنها چند ماه بعد با هم دوست شدند و گامبیر، راهنمای رودینگ در جهان پیچیده زیستشناسی و مهندسی شد.
یک روز، گامبیر ایدهای را مطرح کرد که تکاندهنده بود. رودینگ گفت: سم یک سوال ساده اما عمیق پرسید. او پرسید که چه اتفاقی میافتد اگر ما جستجوی سرطان را به طور کلی متوقف کنیم، دیگر آن را بررسی نکنیم و در عوض سرطان را مجبور کنیم تا خودش را نشان دهد.
در مورد سرطان، زمان بسیار مهم است. هر چه این بیماری سریعتر پیدا شود، بیمار بیشتر عمر خواهد کرد. تشخیص زودهنگام سرطان، به یک هدف کلیدی در سرطانشناسی تبدیل شده است. دهها شرکت در حال کار کردن روی فناوری بیوپسی مایع هستند که نمونههای خون را برای یافتن بخشهایی از DNA که توسط سلولهای سرطانی آسیب دیدهاند، بررسی میکند اما این کار به اندازه کافی برای گامبیر خوب نبود. تجربه شخصی دردناک گامبیر به او گفت که انتظار کشیدن برای این که سرطان به اندازهای برسد که در جریان خون قابل تشخیص باشد، بسیار کند است و هیچ چیزی در مورد این که کجا تومور را پیدا کنید، نمیگوید.
او به رودینگ گفت: ما نمیتوانیم به سیگنالهای سرطانی اعتماد کنیم که طبیعت ممکن است آنها را همیشه در اختیار ما قرار ندهد اما اگر سیگنال را مهندسی کنیم، تومورهای اولیه میتوانند به طور مداوم قابل مشاهده باشند.
این فرضیه ورای استارتآپ "اِرلی"(Earli) است که رودینگ و گامبیر با هم در ژوئن ۲۰۱۸ راهاندازی کردند. این استارتآپ مستقر در کالیفرنیا قبلا ۴۰ میلیون دلار کمکهزینه از کارآفرینهایی مانند "اندریسن هوروویتز"(Andreessen Horowitz)، "مارک بنیوف"(Marc Benioff) و "خسلا ونچرز"(Khosla Ventures) دریافت کرده است.
روش ارلی اساسا سرطان را وادار میکند تا خود را نشان دهد. در این روش، DNA مهندسیشده زیستی به بدن تزریق میشود. وقتی DNA وارد سلولهای سرطانی میشود، آنها را مجبور میکند تا یک نشانگر زیستی مصنوعی را تولید کنند که معمولا در انسان یافت نمیشود. اگر آزمایشهای تنفس یا خون بتوانند ردپایی را از آن نشانگر زیستی پیدا کنند، این میتواند نشانهای از سرطان باشد.
مرحله بعدی این است که مشخص شود سرطان دقیقا در کدام قسمت بدن قرار دارد. یک ترکیب تزریقشده، سلولهای سرطانی را مجبور به تولید آنزیمی میکند که یک ردیاب رادیواکتیو را میبلعد و در اسکن با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است. بومیسازی سرطان، آن را قابل درمان میکند و پزشکان میتوانند از پرتوهای دقیق یا جراحی هدفمند برای خارج کردن آن استفاده کنند. همچنین، ارلی در حال برنامهریزی برای استفاده از همین روش برای هدف قرار دادن سرطان، درمان آن و از بین بردن سلولهای سرطانی پس از یافتن آنها است. این ایده هنوز در مراحل اولیه است.
طرح مورد نظر ارلی، استفاده از این روش در هر مرحله از پیشگیری و درمان سرطان است؛ از جمله برای نظارت تشخیصی بر گروههای پرخطر مانند افراد سیگاری، پیشدرمانی، فهمیدن این موضوع که آیا سرطان در جای دیگری از بدن وجود دارد یا خیر، آسانتر کردن یافتن تومورها برای جراحان و تشخیص زودتر هر گونه سرطان عودکننده پس از درمان.
"شیوان سیواکومار"(Shivan Sivakumar)، پژوهشگر حوزه تشخیص زودهنگام سرطان در "دانشگاه آکسفورد"(University of Oxford) که به این شرکت وابسته نیست، گفت: فناوری ارلی، بسیار هیجانانگیز به نظر میرسد. نیاز به این فناوری، ۱۰۰ درصد است اما ابتدا میخواهم آزمایشهای بالینی مناسب را ببینم.
این آزمایشها پس از آزمایشهای موفقیتآمیز روی موشها و سگها در ژوئن ۲۰۲۱ در ملبورن استرالیا آغاز شدند. نخستین شرکتکننده انسان، "تد کانینگهام"(Ted Cunningham) ۸۴ ساله، مهندس مبتلا به سرطان ریه در مراحل پایانی آن بود. هدف از آزمایشها، نشان دادن بیخطر بودن این فناوری و توانایی آن برای یافتن سرطان در افرادی است که قبلا به عنوان بیمار تایید شدهاند.
کانینگهام گفت: نسبتا دیر تشخیص داده شد که من سرطان دارم و این برای من بزرگترین مشکل بود. اگر کسی خیلی زود بفهمد که به این بیماری مبتلا شده است، میتواند برای افرادی که سعی در درمان او دارند، یک مزیت باشد.
گامبیر هرگز نتوانست ایده خود را در عمل ببیند زیرا شش ماه پس از تأسیس این استارتآپ، به سرطان مبتلا شد و فهمید که سرطان قبلا به مغز استخوان او سرایت کرده است. او ۱۶ ماه بعد، در ژوئیه ۲۰۲۰ درگذشت.
"دیوید سوهی"(David Suhy)، مدیر ارشد علمی ارلی گفت: در مورد مردی که تمام دوران حرفهای خود را صرف تلاش برای جلوگیری از این اتفاق میکرد، طنز تلخ ماجرا برای ما از بین نمیرود.
رودینگ و سوهی احساس میکنند که فشاری برای عملی کردن رویکرد ارلی وجود دارد. رودینگ گفت: ما اینجا هستیم تا مشعل سام را حمل کنیم. ما باید کاری کنیم که این کار به هدف برسد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: سرطان تومور درمان سرطان جام جهانی ۲۰۲۲ قطر قیمت طلا سلول های سرطانی آزمایش ها استارت آپ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۲۹۱۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روش های موثر برای از بین بردن آسیبهای ناشی از بدخوابی
به گزارش صدای ایران از ایسنا، طبق دادههای مطالعهای جدید افرادی که شبها کمتر از شش ساعت میخوابند، ۵۲ درصد بیشتر احتمال دارد بر اثر ابتلا به بیماری قلبی جان خود را از دست بدهند. همچنین کمبود خواب در میانسالی به افزایش خطر ابتلا به زوال عقل منجر میشود.
پژوهشها همچنین نشان دادهاند هرچه مدت زمان خواب شبانه کوتاهتر باشد، خطر ابتلا به چاقی و دیابت نوع ۲ بیشتر میشود. این خود بهترین دلیل برای نگرانی و اضطراب در این مورد است.
خبر خوب اینکه با اعمال تغییراتی ساده در سبک زندگی میتوان با این آثار منفی بر سلامتی مقابله یا حتی آنها را به طور کامل خنثی کرد. اگر از غلتیدن در رختخواب و بیخوابی کلافهاید، در ادامه این مطلب شش راهکار را به شما معرفی میکنیم که طبق تحقیقات، آسیب ناشی از بدخوابی را خنثی میکنند.
شاید برایتان ناخوشایندترین کار باشد، اما ورزش کردن پس از شببیداری میتواند در مقابله با بیخوابی مفید باشد و با خطرات درازمدت بدخوابی بر سلامتی مقابله کند.
به گزارش ایندیپندنت، طبق نتایج یک مطالعه جداگانه، ۲.۵ ساعت ورزش در هفته برای کاهش خطر اضافه ابتلا به بیماریهای قلبی ناشی از بیخوابی مزمن کافی است. این پژوهش با استفاده از دادههای ۹۲ هزار و ۲۲۱ نفر که در بیوبانک انگلیس ثبت شده بود، انجام شد و نشان داد اگر فعالیت جسمی متوسط تا شدید را افزایش دهیم، خطر مرگ ناشی از داشتن خواب کوتاهمدت کاهش مییابد.
ورزش میتواند در مهیا کردن بدن برای داشتن خوابی بهتر در شب بعد هم مفید باشد. دستکم ۲۹ پژوهش علمی نشان دادهاند که ورزش منظم کیفیت خواب را بهبود میدهد.
به گزارش تلگراف، پروفسور «گای لشزینر»، عصبشناس بیمارستانهای گایز و سنت توماس لندن و سرپرست مرکز اختلالات خواب لندن میگوید: شواهد خیلی خوبی داریم که نشان میدهد طیفی از انواع مختلف ورزش میتوانند کیفیت خواب را بهبود و مدت خواب عمیق را افزایش دهند. ورزش سبک در طول روز به داشتن احساس هشیاری بیشتر کمک میکند و این جزء سایر مزایای بیرون رفتن و کمی ورزش کردن است.
برای بهرهمندی از حداکثر فواید ورزش بیرون از خانه و صبحها ورزش کنید. بلافاصله پس از بیداری در معرض نور خورشید قرار گرفتن موجب میشود هشیارتر شویم و این چرخه شبانهروزی بدن را به حالت طبیعی باز میگرداند تا شب بعد راحتتر خوابمان ببرد.
لزوما نباید مسافت طولانی بدویم؛ حتی پیادهروی و دوچرخهسواری سبک یا هل دادن ماشین چمنزن نیز ورزشهای متوسط محسوب میشوند.
به نوشته تلگراف، یکی از ابزارهای ارزشمند برای مقابله با بیخوابی، مقاومت در برابر نیاز به چرت زدن با وجود وسوسهآمیز بودن این کار است. لشزینر میگوید: میخواهیم کاری کنیم فشاری که برای رفتن به خوابی عمیق در زمان مناسب بر مغزمان وارد میشود، بیشتر شود. اگر در طول روز چرت بزنیم، در واقع ممکن است آن به اصطلاح فشار خواب هنگام رفتن به رختخواب کم شده باشد و این به افزایش احتمال بدخوابی در شب منجر میشود.
متخصصان سالها است توصیه میکنند داشتن برنامه منظم خواب برای ساعت درونی بدن مفید است. به همین دلیل بکوشید تاحد ممکن هر روز (حتی آخر هفتهها) در ساعتهای یکسانی به رختخواب بروید و بیدار شوید.
لشزینر هشدار میدهد که درباره خوابیدن و برنامه غذایی توصیههای نه چندان درست زیادی در فضای مجازی دست به دست میشود که بیشترشان بر اساس شواهد محکمی نیستند.
او خود چنین توصیه میکند: آخر شب از خوردن غذای سنگین مخصوصا مقدار زیادی کربوهیدرات بپرهیزید؛ زیرا ممکن است در طول شب در میزان گلوکز خون تغییراتی پدید آورد و در حالی که میکوشید بخوابید، با سوءهاضمه، رفلاکس (سوزش سر معده) و نفخ مواجه شوید.
دکتر «گای میدوز»، موسس و مدیر امور بالینی مدرسه خواب میگوید برای دست یافتن به استراحت مطلوب شبانه از الگوی خورد و خوراک دارای محدودیت زمانی ۸/۱۶ پیروی میکند. او توضیح میدهد: معمولا حولوحوش ۱۰ صبح صبحانه و قبل از ۶ غروب شام میخورم. اگر شب دیرتر غذا بخوریم، وقتی سامانه خواب در تکاپوی شروع به کار است، دستگاه گوارش همچنان در حال کار است و بر خواب اثر منفی میگذارد.
اگر خواب شبانه بدی را پشت سر گذاشته باشیم، مقاومت در برابر غذاهای قنددار دشوارتر میشود. اما طبق پژوهش دانشگاه کلمبیا، اگر قند و کربوهیدارتهای تصفیهشده در خورد و خوراک زیاد باشد، به کیفیت خواب لطمه بیشتری میزند، چون افزایش یا کاهش شدید میزان قند خون میتواند با تولید هورمونهای ایجادکننده فشار روانی مثل آدرنالین و کورتیزول در خواب اختلال ایجاد کند.
کلید بهتر شدن خواب، داشتن خورد و خوراک سالم و پرفیبر است. طبق یافتههای مطالعهای در سال ۲۰۱۶ که در مجله پزشکی بالینی خواب منتشر شد، افزایش جذب فیبر به بدن به معنای صرف وقت بیشتر برای خواب موجآهسته عمیق است.
البته نباید کربوهیدراتها را به کلی کنار گذاشت، چون طبق یافتههای مطالعهای دیگر، غذاهای پرکربوهیدرات سریعتر از خوراکیهای پرپروتئین و کمکربوهیدرات کمک میکنند به خواب رویم. فقط از کیک و بیسکویت پرهیز کنید و به سراغ غلات کامل مثل برنج قهوهای و جو دوسر بروید که بدون بالا بردن قند خون، دارای مزیت خوابآوری هستند.
شاید این توصیه تکراری جلوه کند، اما کنترل میزان مصرف کافئین و پرهیز از الکل از موثرترین اصلاحات در سبک زندگی برای رسیدن به خواب بهتر است. لشزینر میگوید: الکل کیفیت خواب را بدتر میکند و عملا کیفیت آن را از بین میبرد.
بعد از شبی بیآرامش، نوشیدن قهوه میتواند وسوسهانگیز باشد، اما حتما بعد از ناهار و آن هم نوع بدون کافئین را بنوشید. طبق مطالعه دیگر در مجله پزشکی بالینی خواب، شش ساعت قبل خواب حتی اگر مقدار مختصری کافئین مصرف کنیم، بر کیفیت خواب اثر منفی قابلملاحظهای میگذارد.
تناقض بیرحمانه بیخوابی این است که اگر نگران خواب باشیم، کمتر احتمال دارد به آن برسیم. لشزینر میگوید: بسیاری از مبتلایان بیخوابی در حال حاضر نگران تبعات درازمدت آن بر تندرستی خود هستند. اگر دچار بدکیفیتی یا اختلال مزمن خواب باشیم، باید برای مقابله با آن کاری بکنیم ولی نباید چنان تن به نگرانی دهیم که پیشاپیش از پا دربیاییم.
برای درهم شکستن چرخه نگرانی باید به خود یادآوری کنیم چند شب بدخوابی آثار ویرانگری ندارد. لشزینر میگوید: مغز و تن انسان میتواند با تمام انواع دگرگونیها سازگار شود. یک شب بدخوابی یا حتی دوره کوتاهی اختلال شدید در خواب، اساسا آثار درازمدت و مهمی به بار نمیآورد. نگران خواب بودن به طور بالقوه به وخامت بیخوابی دامن میزند.